Clean Development Mechanism (CDM)

CO2-compensatie is het compenseren van je eigen CO2-uitstoot door te investeren in projecten waarin CO2 wordt vastgelegd of vermeden (bijvoorbeeld door bosaanplant of energiebesparing). Met keurmerken wordt aangegeven aan welke eisen een project moet voldoen, hoe berekeningen van de compensatie worden uitgevoerd en hoe de controle op naleving van de eisen plaatsvindt.

Het CDM-keurmerk (Clean Development Mechanism) is ontwikkeld door de Verenigde Naties als onderdeel van het Kyoto Protocol, met als doel CO2-credits te verhandelen tussen een land met een reductieverplichting en een ontwikkelingsland. Inmiddels wordt dit keurmerk ook gebruikt bij vrijwillige klimaatcompensatie door particulieren en bedrijven. Met de CDM-methode werd geprobeerd om de betrouwbaarheid van CO2-compensatieprojecten op een gestandaardiseerde manier te beoordelen. Onderdelen van de methode worden ook door andere keurmerken toegepast.

Welke eisen stelt het beeldmerk?

De keurmerken voor klimaatcompensatie hebben ‘zie informatie’ op milieu en mens, omdat klimaatcompensatie geen oplossing is voor het klimaatprobleem. Bovendien is nooit vooraf zeker of de compensatieprojecten genoeg CO2 voorkomen of wegvangen. Vandaar dat -ook verregaande – systemen geen (hoge) scores krijgen.

• Het CDM-eisenpakket richt zich vooral op een gestandaardiseerde berekening van de CO2-uitstoot. Belangrijke uitgangspunten hierbij zijn dat:
• de hoeveelheid CO2-uitstoot is bepaald die zou optreden zonder de projectmaatregelen (de basissituatie)
• projecten toegevoegde waarde hebben (zonder de CO2-gelden zou het project niet het gewenste resultaat hebben)
• er geen CO2 op een ander plek wordt uitgestoten als gevolg van het project (dit wordt leakage genoemd) of zulke effecten worden zoveel mogelijk verminderd
• er geen dubbeltellingen plaatsvinden (CO2-uitstoot die zowel door de aanbieder als door de afnemer worden geteld)
• de CO2-reductie voor een bepaalde periode is gegarandeerd.
• het project voldoet aan basis randvoorwaarden voor compensatieprojecten (op gebied van mensenrechten, arbeidsomstandigheden, inventariseren van mogelijke schade aan natuur en milieu) en waar nodig worden nadelige effecten gemitigeerd.

Afhankelijk van het type compensatieproject worden verschillende gestandaardiseerde rekenmethodes toegepast of nieuwe methodes ontwikkeld. Het CDM is als een basiskeurmerk te beschouwen waarop andere keurmerken hebben voortgebouwd. Inmiddels is de standaard verouderd en zijn de eisen van CDM niet meer ambitieus.

Hoe is de controle geregeld?

Controle op naleving van de eisen gebeurt door een onafhankelijke partij.

Op welk soort producten is het beeldmerk te vinden?

Bij aanbieders van CO2-compensatie en op CO2-compensatieprojecten.

Meer informatie

CO2-compensatie is geen oplossing voor het klimaatprobleem. CO2-uitstoot vermijden of verminderen wel. Voor uitstoot die je echt niet kunt vermijden, bestaat CO2-compensatie. Lees meer over wat CO2-compensatie wel en niet betekent. 

Lees hier uitleg over de scores in de Keurmerkenwijzer.